Paradijselijk Lankayan!

Hoi allemaal!!

Hierbij ons laatste weblogverslag!
We zijn inmiddels veilig thuis en hebben de lange vlucht doorstaan.
Het verslag hieronder gaat over de dagen op het paradijselijke Lankayan Island. Wat was dat gaaf! En dus ook super dat ik hier mijn verjaardag heb kunnen vieren. Het eiland is niet groot (je loopt het in 15 minuten rond) en er staan 26 lodges op. Het restaurant en de duikschool zijn gesitueerd op hun eigen steiger. Verder is er een berscherminstituut voor de schildpadden. 's Avonds na 7 uur mag je ook niet meer op het strand komen ivm de schildpadden. Schildpadden leggen namelijk eitjes op dit eiland en ze houden hier de statistieken bij. Wanneer er een schildpad eitjes komt leggen wordt ook iedereen op het eiland gewaarschuwd. De eitjes worden opgegraven en centraal weer begraven, zodat ze het uitkomen goed kunnen monitoren. Als een nest uitkomt en ze naar zee gebracht worden mag iedereen kijken. Meestal gebeurt dit als San onder de douche staat! hahaha Ik heb dat 3 keer gezien en het is zoooo vreselijk grappig! Minder is het om te zien dat de haaien er gelijk van genieten... but that's nature!
Omdat we dicht bij de Filipijnen zitten, zijn er ook militairen op het eiland om de boel te beschermen, hier merk je gelukkig niets van.
De vier dagen zijn omgevlogen met eten, slapen, duiken en snorkelen. We hadden hier nog wel langer kunnen blijven! Maar ik was bevoorrecht om hier mijn verjaardag te vieren en dat was super.
Iedereen bedankt voor het meereizen wie weet tot een volgende reis!!!
Binnenkort zet ik de foto's ook op mijn site: www.mierenzo.nl

Liefs, Mier en de groetjes van San, Jo en Lo!

@ San, Jo en Lo: Thanks voor jullie gezelschap op onze waanzinnige reis
@ Allen: Thanks voor alle felicitaties op mijn verjaardag!! Deed me goed!
@ Niek: Room begon net over met mij naar Lapland, daar zitten minder kleine beestjes ;-)
@ Ruud: Nog gefeliciteerd met je verjaardag!!
@ Ome Wim en Kitty: beterschap!
@ Ma: Je was wel heel exact met je felicitatie!
@ Eerke: Fijn dat je mijn eerste werkdag opfleurt met de vlaggetjes, maakt het opstarten vast veel makkelijker!
@ Robin: zie je graag op de baan, maar kun je dan misschien beter weer bestellen???
@ Tien: Thanks voor de Hollandse appeltaart!! Jammie!


VERSLAG

Maandag 1 oktober 2012
Vroeg op, want vandaag vertrekken we naar Lankayan. We zijn vandaag gewoon de apen voor. Als we in lopen te pakken, is er ineens weer het kabaal op het dak. Buiten nog even gekeken en pa zou het "donderstenen" genoemd hebben ;-)
De transfer van 2 uur naar de haven van Sandakan is lang en erg triest, want je rijdt alleen maar tussen de palmbomen... De boottocht is anderhalf uur en Lankayan is boven mijn verwachting mooi!!! Het is de ene "ohh" na de andere "ahh" hahaha
Mooie stranden, schitterend helder water, mooi restaurant, gave lounge, hele mooi lodge aan het water! Als we over de steiger naar het restaurant lopen, zien we kleine haaitjes in het water en we krijgen bevestigd dat het haaien zijn, maar ook gelijk dat hier geen gevaarlijke zitten... We zien de kooien met schilpadeitjes staan en allemaal bordjes erbij over wanneer gelegd enz. We lunchen en direct erna naar de duikschool om duikspullen uit te zoeken. San heeft 7 jaar geleden voor het laatst gedoken en moet eerst de refresh doen... Helaas de eerste oriëntatieduik niet samen, maar Lo is ook een goede buddy! Ik was erg nerveus weer voor het duiken en zeker ook omdat ik voor het eerst geen refresh in Nederland gedaan heb. Maar het valt allemaal reuze mee. Echt veel zien we nog niet, hoewel: tigerfish, pijlstaartrog, komkommers. Ik ben blij dat de kop er weer af is!
Bij de lodges gaan we nog even "voor de deur" snorkelen, maar het is erg ondiep water en dat is niet zo fijn. We zien wel Nemo!!
Eenmaal weer op de kamer hoor ik een kerel, er is schildpadalarm. Er komen eitjes uit. San staat onder de douche en ik ga er snel heen en je ziet de schildpadjes naar boven kruipen uit het zand. De opvang telt ze en het zijn er 155. Ze gaan in twee teiltjes mee naar het strand en een flinke stoet mensen loopt er achteraan. Het is super om ze naar zee te zien sprinten! Minder is het om even later plonzen in het water te zien, omdat haaitjes ze aan het op eten zijn...
We gaan in de lounge internetten en ik laad mijn weblog van Sepilok en Kinabatanganrivier. Het zit niet mee, steeds knalt hij eruit, maar... uiteindelijk is het gelukt, maar de foto's laden is niet gelukt, morgen nog maar een keer proberen.
Als we naar de lodge lopen krijgen we het sein "eitjes leggen"en dus zet ik het op een rennen naar de lodge en haal ik mijn camera. Je mag niet flitsen, maar het lukt toch iets vast te leggen. De schildpad is nog met haar kuil bezig en van Costa Rica weten we dat het daarna erg lang gaat duren. Jo en ik gaan dus ook maar voortijdig weg. Misschien krijgen we nog wel een kans.

Dinsdag 2 oktober 2012
Onwijs lekker geslapen onder de klamboe, wat kan zo'n ding toch veel geruststelling geven... hihi Na een vroeg ontbijt gaan we half 9 op de boot voor onze eerste echte duik op Bimbo Rock. Het valt wat tegen kwa zicht, maar we hadden aangegeven slechts tot een meter of 12 te willen (12 meter was het plateau en eraf was het meteen 24 meter) en uiteindelijk hebben we dus de 22 meter gedaan. Heel veel pijlstaartroggen en verders wat visjes. Terug doen we een theetje en na een uur gaan we voor duik twee. Deze is naar Lucky Star en deze ligt ook vlak bij Lankayan. Alle duikspots zijn binnen de 10 minuten varen, dus dat is wel lekker. Het zicht is weer niet top en we zien wel wat mooie dingen, maar ik vind het toch tegenvallen. Als we terug komen is onze hut ineens veranderd, de trap zit aan de zijkant... Maar wat blijkt, ze hebben ivm twee nieuwe hutten de boel ineens omgenummerd. We gingen weg uit lodge 21 en bij terugkomst hebben we 23! hahaha Wij maar wel even onze bon bij de bar om laten zetten, geen zin om voor de buren te betalen!
Na de lunch probeer ik nog een keer de foto's op te laden op het weblog, maar het lukt weer niet, zal wel thuis worden. San en ik gaan een rondje om het eiland doen, is niet zo groot, dus goed te doen. We zien tussen de bosjes wel de hutjes van de militairen. Die zijn hier (best onopvallend) om drugssmokkel tegen te gaan en het eiland te beschermen tegen de Filipijnen. Als we ons schitterende rondje gedaan hebben, gaan San ik nog even snorkelen bij de pier naar de duikschool. We zien er zoveel gave vissen en mooi koraal, hoef je niet voor uit te varen! Na een heerlijke douche een nog heerlijker diner... veel te veel gegeten!!
Uitbuiken dus in de lounge en lekker verslag bijwerken.. mooie dag geweest!! We hebben er gewoon nóg twee!!!!

Woensdag 3 oktober 2012
Mooie dag! We slaan de vroege duik over om te relaxen: San is niet lekker en ik erg moe. We gaan dus ook niet voor de duik van 11.30 uur. We hangen wat rond de hut (wat helemaal geen straf is met ons uitzicht) en gaan dan snorkelen "voor de deur". Het frist ons op, ondanks dat het water niet erg koud is. En we zijn nog niet lang in het water of we zien een schildpad!!! Hij is zoooo relaxt aan het eten en struinen dat we er zeker een kwartier boven gehangen hebben... Hij is gaaf!! Er zijn wel visjes die hem "aanvallen", kennelijk omdat hij in de buurt van de nesten komt ofzo. Ze ketsen keihard tegen de kop van de schildpad en je ziet ook dat die dat niet fijn vindt. Af en toe gaat de schildpad boven water ademhalen. Dit in een vast ritme van adem, onder, nog een keer ademen en dan weer lang onder. Als we even aan de kant zitten, springen de lange palingachtige vissen als een gek over het water en eentje eindigt gewoon voor ons, niet normaal zo gaaf! Maar ook wel blij dat ik niet in het water lig ;-)
We gaan nog een keer het water in en we zien gewoon weer de schildpad (of een andere kan ook) en weer kunnen we hem lange tijd volgen. Vlak voor we aan de kant zijn, schiet er nog een pijlstaartrog weg. En dan allemaal zo voor de deur!
In de kamer horen we een raar geluidje.. en ja hoor, we hebben weer een huisdier.. dit keer een duifachtige vogel! Hij zit achter mijn bed en heeft de klamboe al aardig volgepoept... We schuiven het bed opzij en dan schiet hij naar de andere hoek van de kamer, gelukkig ging ie niet door de kamer fladderen. Vanuit het hoekje begeleid San hem met een teenslipper (die dingen zijn zo handig voor dier begeleiden of doodmeppen bij ongedierte!) naar buiten. Hij zit versuft op balkon en San zet water bij hem neer. Na de lunch zit hij er nog en als ik naar hem toe ga, blijft hij eerst zitten, maar als ik te dichtbij kom, fladdert hij weg en dan vliegt hij echt als een tierelier weg! Dat avontuur ook weer gehad!
De middagduik is beter dan de voorgaande duiken, maar ik vind het nog steeds erg troebel en dat zie je ook aan de foto's. Toen we net onder waren, was er een haai en schildpad die snel weggingen, maar San en ik kregen het sein te laat en hebben ze niet gezien. Wel hebben wel een pijlstaartrog en een mureen gezien. Normaal wil ik murenen nooit zien, maar deze lag goed om te bekijken en dus heb ik hem voor het eerst goed bekeken. Aan het einde hangen we boven mooi koraal en daar zitten de visjes die wij zo leuk vinden, mooie kleuren en mooi koraal. We hebben een mooie anemoon met Nemo's en er ligt iets van een rupsachtig ding.
Als we over de steiger van de duikschool terug lopen is er een flinke school visjes naast en dan weet je dat er ook haaitjes zijn. Wij dus eerst vanaf de steiger kijken, maar uiteindelijk ook het water in, vlak bij de school visjes en dan zie je de haaien vanzelf! En ik heb hem vastgelegd!
En vanavond is het weer zover, net als we aan het douchen zijn, is er weer een "little turtle release" en dus weer eerst naar het strand om te zien hoe weer tig van die beestjes naar de zee rennen, zo geweldig! Nu niet te lang gewacht, zie je ook niet dat de haaien er op af gaan.
In de avond weer heerlijk gegeten (biefstuk met friet! Erg, maar wel heel lekker na alle rijst enzo). Nog één nachtje slapen en dan mag ik mijn verjaardag vieren op dit paradijsje!

Donderdag 4 oktober 2012
Yes! Jarig in het paradijs!
We zijn weer om 7 uur wakker en San feliciteert me en geeft gelijk de post die ze meegekregen had. Hadden we gister een huisduif, nu is San de postduif! Allemaal lieve kaarten van Ma, Rosa en Sjakie; Niek, Leo, Saar en Room; pa en ma Graafland en van Marieke. Als ik uit de douche kom heeft San de kamer versierd en komen Jo en Lo, die ballonnen voor de deur hebben gehangen. Ik krijg een Zoccobon en zoute rijtje!! Ik voel me echt jarig!
Ik heb ook al wat sms-jes en in het restaurant doet het internet het weer even en kan ik een paar whatsapps zien. Jammer dat je juist op je verjaardag niet zulk lekker internet hebt.
Terug in de lodge nog lekker relaxen en genieten van ons uitzicht op de mooie zee... Om 11 uur gaan San en ik voor de laatste duik en we zijn samen met de twee fransen die toch hun eigen weg gaan. Voor San en mij dus lekker een eigen gids te hebben, maar het is een rare en hij zwemt meer achter ons aan dan wij achter hem aan. Hij zoekt gekke kleine dingen, maar San en ik willen mooie vissen! hahaha Uiteindelijk zien we niets spectaculairs, maar hebben we wel een goede duik gehad. Terug mis ik een set ballonnen op de trap en ik al boos.. "hebben ze (van de schoonmaak) gedaan!". Dat klopte ook! De ballonnen waren verwerkt in een kunstwerkje op mijn bed van bloemen, handdoeken in zwaanvorm en ballonnen dus. Echt heel leuk.
Tijdens de lunch tracteer ik op taart (staat bij het dessert hihi) en iedereen die wil kan nemen! hahaha Er is overigens vandaag wel appeltaart, maar geen "hollandse".
De Zwitsers feliciteren me met mijn verjaardag, ze hadden de ballonnen zien hangen.
En terug gaan we de wens van San in vervulling brengen: vanaf de duikschool een flink stuk om het eiland snorkelen totaan onze lodge. We zien zoveel gave vissen, koralen en ondefinieerbare wezens, helemaal super. Minder vindt San de haai die ze ziet, groter dan de meeste en ook veel enger. Ik heb hem niet gezien en dat is maar goed ook! hahaha
Op het strand voor de hut eten we met z'n viertjes de eerste zak zoute rijtjes leeg en dan lopen San en ik naar de duikschool om de snorkels terug te brengen. Vanaf daar pakken we de andere helft van het eiland lopend terug. Beetje weemoedig natuurljk, tis zo ONBESCHRIJFELIJK mooi, zoiets zul je niet snel weer bezoeken...
De wijn is wat duur hier, maar voor mijn verjaardag nemen we een flesje, gezellig!!
Het afrekenen van de rekening gaat niet zo snel, ouderwets worden de creditkaarten gecheckt per telefoon, maar uiteindelijk is dan het afrekenen gebeurd en gaan we naar de kamer, beetje spullen klaarleggen, zodat we morgen snel alles in de tassen hebben.. bahhh...

Vrijdag 5 oktober 2012
Half 6 gaat de wekker... Nederlandse tijd ben ik nog een half uur jarig! Maar San doet vandaag niet meer aan slingers, ballonnen en feliciteren.. flauw! ;-)
Ik heb nog wel heel wat sms-jes binnen gekregen (ook die al gistermiddag verstuurd waren), dus toch weer een beetje jarig zijn. En dan begint het weemoedige ritueel van alles voor het laatst. Laatste keer het balkon op lopen en naar de mooie zee kijken, laatste keer ontbijt enz. Om 7 uur stappen we op de speedboot en al heeft hij 2 keer 200 pk en vliegen we over het water, de zit van anderhalf uur naar Sandakan is nog best lang. En.. mijn "vers" gewassen haar is zo vreselijk vet... Aangekomen krijgen we een stadstour, die niet veel voorstelt. We worden gedropt bij de markt, maar daar zijn we zo klaar. In de straten eromheen zoeken we nog naar een boeddha voor Saar, maar niets te vinden. We nemen maar een koffie en cola op een terras. Dan gaan we nog naar een Boeddhistische tempel en die is wel mooi en je hebt er ook uitzicht over Sandakan. Op de oprijlaan staan boeddhabeelden en zo'n hoofd zou Saar wel kunnen gebruiken, maar we slopen hem er toch maar niet af! hihi
Lekker vroeg in het overbruggingshotel en dat ziet er prima uit, mooi zwembad en we huren een kamer met zijn viertjes, zodat we erna lekker kunnen douchen. Op het vliegveld van Sandakan proberen we nog raamplaatsen te krijgen, maar dat lukt niet meer. De eerste vlucht van Sandakan naar Kuala Lumpur duurt 2,5 uur en ik wil wakker blijven en pas vannacht gaan slapen om zo snel mogelijk in het NL-ritme te komen, maar het lukt me niet wakker te blijven. De stop op Kuala Lumpur gaat redelijk snel voorbij. Heb het koud en trek mijn fleece aan, de anderen begrijpen dat niet. Al snel is hij mij ook te warm. Ik loop in een winkel met mijn fotorugzak op, ik probeer dan altijd recht te lopen en niet te keren. Komt er een man die perse door wil en ik doe een stap achteruit... ik hoor een stelling met flessen trillen.. Als een gek gaan er zoveel gedachten door je hoofd "ohhh nee... gaan ze vallen of niet?" En dan ploft er 1 fles... ik kijk naast me en hij is gewoon nog heel!!! Ik weet niet hoe snel ik hem weer op de stelling moet zetten en weg daar, het zweet breekt me uit! hahaha
De 13 uur naar Amsterdam gaan best redelijk snel voorbij. Ik slaap best veel, maar het is niet meer het slapen van vroeger, ben zelfs 2 keer gaan lopen, maar dat is ook gezonder op zo'n lange vlucht.

Zaterdag 6 oktober 2012
We landen op tijd en ma, Niek, Saar en Roy staan ons op te wachten. Dat is natuurlijk het heerlijke van thuiskomen. Minder is het regenachtige weer en ook een paar vervelende berichten.
Maar na de koffie bij Niek thuis met z'n allen en een wandeling met ma en de hondjes, ga ik lekker mijn eigen hutje in met nog veel verjaardagspost, welkomthuisbloemen, herfststukje van ma, mijn eigen wc'tje, eigen bad en eigen bed... Home Sweet Home!!

Mier xxx